Kostir og gallar
Við skulum ekki gleyma því
að kostir The fractional Reserve System,
fjármálakerfis John Law´s
voru ekki síst að þá gátu bankarnir fjármagnað
allar þær hugmyndir sem
voru líklegar til að standa undir sér.
Ef til vill þorðu 20 bankar
ekki að fjármagna dæmið,
en sá 21 tók það að sér.
Ef að hugmyndin reyndist
illa, og allt fór á hausinn,
þá afskrifaði bankinn
töluna
og vandamálið var úr
sögunni.
Ef fyrirtækið gekk vel þá
eignaðist bankinn verðmæti.
og þjóðin varð ríkari, af
vinnu, vörum og fasteignum.
Þetta kerfi, The Fractional
Reserve System,
fjármagnaði iðnbyltinguna
og allt sem gert hefur verið,
til vorra daga.
Þetta á ég að segja
öðruvísi.
The Fractional Reserve
System var og er bókhaldskrefi
fyrir peningaprentunina, og
hefur að mörgu leyti reynst vel.
Allir með góða hugmynd
höfðu möguleika á að fá,
hugmyndina framkvæmda, og
þannig urðu góðu hugmyndirnar
að auðæfum þjóðanna.
En það eru gallar á The
Fractional Reserve System.
Það verða til í bókhaldinu
100% af fjármagninu,
2% eru notuð fyrir
framleiðslu á vörum, þjónustu og þjóðarauði,
en 98% eru umsýsla með
pappír og gjaldeyrir sem framleiðir ekkert.
Það verður að taka það með
í reikninginn, að þegar einn eða fáir,
sæmilega skynsamir aðilar
ná að safna miklum peningum,
þá geta þeir framkvæmt
ýmislegt gott sem heildin skilur ekki,
en verður svo til góðs.
Það virðist vera
nauðsynlegt að við reynum að skilja fjármálabókhaldið.
http://www.worldtrans.org/whole/monetarysystem.html
Á meðan Ríkið átti bankana,
þá var að jafnaði
stöðugur uppgangur á
Íslandi.
Ef það kom upp flækja í
fjármálakerfinu, bókhaldskerfinu,
þá var hægt að henda
tölunum að hluta.
Lesa
Bóndabær
Verð að hætta núna.
Egilsstaðir, 10.01.2013 jg