“Ég spila alltaf á þig.”

Eigendur bankanna náðu öllum eignum veraldarinnar.

“Já, nú er kreppa, nú verður ríkið að gera eitthvað,

til að hjálpa fólkinu.”

“Til dæmis að bæta fólkinu tapið til að lífið, matarkaupin geti haldið áfram.”

“Auðvitað tekur ríkið lán hjá okkur í bönkunum og lætur fólkið fá peninginn

til að greiða óreiðulánin í bönkunum.”

 “Ég spila alltaf á þig.”

En af hverju skilur þú ekkert.

Getur þú ekki sagt.

Góður guð, viltu halda á vandræðapokanum mínum,

syndapokanum mínum.

Þá get ég lært hjá þér

og náð tærum skilningi í hug og hjarta.

Þú skilur ekki

að verðmætið er í vinnunni og huganum,

sem nýtir náttúruauðlindir

með ást og umhyggju.

Það er ekkert verðmæti í peningnum

nema sem ávísun á verðmæti huga,

handa og náttúruauðlinda.

 Reyndu að segja þetta í fáum kjarnyrtum setningum,

sem við getum skilið.

Egilsstaðir, 30.05.2012 jg