Fjármálin.

 

Af hverju tekur þú ekki á málunum.

 

Hver eru málin?

 

Þú byggðir upp heiminn.

 

Bankakerfið færði það allt til sín.

 

Bankakerfið lét þig ekki fá neitt.

 

Bankinn prentaði seðilinn, eða töluna í tölvuna.

 

Bankinn þykist eiga prentaða tölu.

 

Bankinn má ekki eiga peningaprentunina.

 

 Þegar bankinn segir þér að arðurinn sé 100 eða 200 miljarðar.

 

Þá eru það íbúðir, verslunarhús, og verksmiðjur frá þér.

 

Bankinn bjó ekkert til, lánaði ekkert.

 

Bankinn hirti aðeins það sem aðrir höfðu gert.

 

Hvernig má það vera að bankinn komist upp með þetta.

 

http://www.herad.is/y04/1/2012-01-25-fjarmalakerfid.htm

 

Jú, við, þú og ég skiljum ekki neitt.

.

Af hverju skiljum við ekki neitt?

 

Þú getur svarað því sjálfur.

 

 Hvar tíndir þú vitinu?

 

Viltu ekki vita það?***

 

Hvað eru margir spekingar búnir að segja þér það í aldanna rás?

 

Hvernig væri að hreinsa vímu og girnda slepjuna úr skilningarvitunum.

 

Er það ekki kennt sem vísindi í skólunum?

 

En, gat skólakennslan, “vísindin” forðað þér frá kreppunni?

 

Nei, enda voru það engin vísindi.

 

Snúðu þér og biddu Guð um hjálp.

 

Hættu að trúa gömlu vitleysunni.

 

Þú ert vandamálið.

 

Ef þú opnar augun þá skilur þú vandamálið.

 

Biddu Guð um hjálp.

 

Hvað er Guð?

 

Hann er baklandið, sá sem byggði allt upp.

 

Orkan og vitið, eins og Albert Einstein kenndi.

 

Að sjálfsögðu nær baklandið, Guð út í miklu fleiri víddir.

 

Við skiljum ekki þessar víddir.

 

Einhvernvegin lenti illgresið í akrinum.

 

Biðjum um hjálp við að eyða illgresinu í okkur.

 

Höfum við ekki alltaf reynt að leysa málin með okkar skálduðu vísindum.

 

Hvernig væri að óska eftir kennslu hjá baklandinu,

orkunni og vitinu, óþekktu víddunum,

Guði.

 

Egilsstaðir, 31.01.2012 Jónas Gunnlaugsson

***Láttu mig vita það.

Langar mig, okkur, að velta okkur upp úr vímu og girnda sykur slepjunni,

sem rennur í augu og eyru og gerir okkur ósjálfbjarga.

Ég vil ekki sleppa voninni um að eiga stund með þessum englaverum jarðarinnar,

sem gera mér fært að svala girndum mínum.