Ráðagerð
-
varðstöð
Velt vöngum undanfarin ár um hvort
Kína muni stefna að því,
að auka áhrif sín í veröldinni.
Kína hefur sýnt Íslandi, þessu
litla landi áhuga, og velvild.
Sú hugsun hefur vaknað að Kína
vildi ef til vill koma í stað Bandaríkjanna, með varðstöð á Íslandi.
Þá var litið til
Keflavíkurflugvallar og fyrrum bækistöðvar Bandaríkjanna þar.
Bandaríkjamenn reyndu að halda
góðu sambandi við Ísland, þeir þurftu á öryggis varðstöð að halda.
Kínverjar hafa verið að kaupa
auðlindir og akra í hinum ýmsu löndum,
og nú hálfgerðar auðnir á Íslandi,
Grímsstaði á Fjöllum.
Kínverjar eiga, hafa yfirráð yfir
til dæmis hluta af Góbi eyðimörkinni og Tíbet,
svo að ekki skortir þá hrjóstrugt
land,
til að byggja hótel á.
Það hentar ef til vill mun betur
að hafa Öryggis varðstöð langt frá fjölmenni,
það er auðveldara að hafa eftirlit með stöðinni.
Höfn er auðvelt að byggja þarna í
fámenninu,
og á sama hátt er auðveldara
að halda uppi gæslu.
-
Getur einhver frætt okkur um hvort
auðvelt er að byggja flugvöll
einhversstaðar þarna á
norðausturhorninu.
Egilsstöðum, 25.08.2011 jg
*******
http://www.snerpa.is/net/snorri/ol-helg.htm
“ÓLAFS SAGA HELGA
125. Frá ráðagerð Íslendinga
Ólafur konungur sendi þetta sumar Þórarin Nefjólfsson til Íslands með erindum sínum ………
Þá tók Þórarinn
til máls:
"Það fylgir
kveðjusending konungs að hann vill þess beiðast í vináttu af Norðlendingum að
þeir gefi honum ey
eða útsker er
liggur fyrir Eyjafirði er menn kalla Grímsey, vill þar í mót leggja þau gæði af
sínu landi er menn kunna honum til að segja
en sendi orð
Guðmundi á Möðruvöllum til að flytja þetta mál því að hann hefir það spurt að
Guðmundur ræður þar mestu."
Guðmundur
svarar:
"Fús em eg til
vináttu Ólafs konungs og ætla eg mér það til gagns miklu meira en útsker það er
hann beiðist til.
En þó hefir
konungur það eigi rétt spurt að eg eigi meira vald á því en aðrir því að það er
nú að almenning gert.
Nú munum vér
eiga stefnu að vor á milli, þeir menn er mest hafa gagn af eyjunni."
Ganga menn síðan
til búða. Eftir það eiga Norðlendingar stefnu milli sín og ræða þetta mál. Lagði
þá hver til slíkt er sýndist.
Var Guðmundur
flytjandi þessa máls og sneru þar margir aðrir eftir því.
Þá spurðu menn
hví Einar bróðir hans ræddi ekki um. "Þykir oss hann kunna," segja þeir, "flest
glöggst að sjá."
Þá svarar Einar:
"Því em eg fáræðinn um þetta mál að engi hefir mig að kvatt.
En ef eg skal
segja mína ætlan þá hygg eg að sá muni til vera hérlandsmönnum að ganga eigi
undir skattgjafir við Ólaf konung
og allar álögur
hér, þvílíkar sem hann hefir við menn í Noregi.
Og munum vér
eigi það ófrelsi gera einum oss til handa heldur bæði oss og sonum vorum og
allri ætt vorri þeirri er þetta land byggir
og mun ánauð sú
aldregi ganga eða hverfa af þessu landi.
En þótt konungur sjá sé góður maður, sem eg trúi vel að sé, þá mun það fara
héðan frá sem hingað til
þá er konungaskipti verður að þeir eru ójafnir, sumir góðir en sumir illir.
En ef landsmenn
vilja halda frelsi sínu því er þeir hafa haft síðan er land þetta byggðist þá
mun sá til vera að ljá konungi einskis fangstaðar á,
hvorki um
landaeign hér né um það að gjalda héðan ákveðnar skuldir þær er til lýðskyldu
megi metast.
En hitt kalla eg
vel fallið að menn sendi konungi vingjafir, þeir er það vilja, hauka eða hesta,
tjöld eða segl eða aðra þá hluti er sendilegir eru.
Er því þá vel
varið ef vinátta kemur í mót.
En um Grímsey er
það að ræða ef þaðan er engi hlutur fluttur sá er til matfanga er þá má þar fæða
her manns.
Og ef þar er
útlendur her og fari þeir með langskipum þaðan þá ætla eg mörgum kotbóndunum
muni þykja verða þröngt fyrir durum."
Og þegar er
Einar hafði þetta mælt og innt allan útveg þenna þá var öll alþýða snúin með
einu samþykki að þetta skyldi eigi fást.
Sá Þórarinn þá
erindislok sín um þetta mál. “