Pókerleikurinn

Við seldum verðbréfin fram og til baka, á hærra og hærra verði,

seldum verðbréfin svo til fyrirtækja, og banka,

létum þau fyrirtæki og þá banka

fara á hausinn með skuldirnar.

Póker innstæðurnar sem fengust út úr þessum viðskiptum,

eru nú geymdar í bönkunum,

hver skildi eiga þær.

Léttum leynd af öllum innstæðum og öllum færslum,

kortleggjum ferilinn, og reynum að skilja ferlið.

Nú borgar almenningur í löndunum skuldirnar,

en innstæðurnar sem komu út úr þessum póker,

eru nú geymdar í bönkunum, sem peningar.

Þarna voru aðilar að selja pappíra sem ekkert stóð á bakvið,

við köllum það loftpeninga.

Nú eru þeir sem eiga innstæðurnar að skipta þeim yfir í dollara

og svo út úr landinu.

Einnig er nú reynt að kaupa upp eignirnar í landinu,

til að koma loft peningunum í raunverulega eign.

Hvernig væri að reikna upp tap allra og afhenda svo þessi hús,

sem eru í reiðuleysi til fólksins, þannig að tap fjölskyldunnar,

yrði sem greiðsla upp í húsin, 20 til 40 % af húsverði.

Síðan yrðu húsnæðislán  til 40 ára, með verðtryggingu og vextir 2%.***

ein fjölskylda eitt hús.

Þær fjölskyldur sem eiga eitt hús, bíl, sumarhús og eitthvað til elliárana,

sé eitthvað sem við teljum eðlilegt og þyrftu ekki bætur

úr fjármálasukkkerfinu.

Allt sem ríkið lagði til bankanna, fari í að yfirtaka eignir,

sem að hluta yrðu svo færðar yfir á fjölskyldur.

Hluti af tapi fjölskyldunnar í vinnu og eignum,

vegna fjármálabrasksins,

yrði eign í húsinu.

Egilsstöðum, 12.02.2011  JG

***Þegar verðtrygging var tekin upp,

 var talað um 2% vexti,

á verðtryggðum lánum.