Aflandskrónur

Hvað eru aflandskrónur.

Eru það loft krónur.

Ég á eitt fyrirtæki.

Ég kaupi önnur 3, (þau gætu eins verið 10), best er að þau séu á hausnum, þá kosta þau lítið.

Best er að þarna sé umfangsmikill rekstur.

Næst læt ég fyrirtækin kaupa og selja hlutabréf á milli sín, til að hækka verðið á bréfunum.

Eftir 3 ár  er hvert fyrirtæki metið á 300 miljarða.

Ég á ítök í bönkum.

Ég tek lán og veðset fyrirtækin fyrir 200 miljarða hvert.

Ég greiði mér arð öll árin, og fæ mér góðan bókhaldara, til að allar millifærslur til mín séu löglegar.

Þegar þessi arður og millifærslur, til dæmis 4 sinnum 200 miljarðar  eru tryggilega komnar til mín,

geta fyrirtækin farið á hausinn án þess að skaða mig.

-

Þetta gerði ég erlendis, en íslenski bankinn gat aðeins lánað íslenskar krónur.

Ég sem á þetta, gæti þess vegna verið stór erlendur banki, eða fjárfestingarfélag.

-

Mér finnst nú heldur ótryggt að eiga íslenskar krónur.

Ég læt Íslendinga taka gjaldeyrislán og kaupa af mér krónurnar.

-

Það er mun skemmtilegra að eiga gjaldeyri.

Ég myndi halda að þetta væri meira og minna löglegt, eftir alþjóðabankakerfinu.

Ég lét skrifa tölu í bankanum sem ég hef ítök í, og lánaði mér með veði í fyrirtækjunum.

Þetta er líkt og að hafa seðlaprentun í fyrirtækinu og láta svo íslensku þjóðina skipta því yfir í erlendan gjaldeyrir.

Þarna plata ég Íslendinga til að kaupa loftpeningana, sem ég bjó til í bankanum sem ég á ítök í,

og breyta því í útlendan gjaldeyri.

Var ef til vill einhver í millitíðinni búinn að kaupa aflands krónurnar, á 280 krónur dalinn $,

( íslenska krónan var seld á mun lægra gengi í Evrópu, en á Íslandi, undanfarin tvö ár)

og vill nú aftur skipta þeim yfir í Dalinn $ eða Evru.

Það er engin ástæða til að við séum að kaupa íslenskar krónur,

við getum búið þær til eftir þörfum.

Ef við tökum lán í útlandinu, þá á það aðeins að vera til að auka gjaldeyristekjur,

til dæmis vatnsaflsvirkjunar, þar sem álver eða gagnaver,

greiði kostnaðinn af virkjuninni.

Sá sem vill fá raforku til álvers, útvegi lánin í orkuverin,

og tryggingin er sölusamningur við álverið.

Ef ekki þá virkjum við ekki.

Veröldin hrópar á orku, í dag, en samningurinn verður að vera sjálfbær,

engin ríkisábyrgð, og alls ekki hærri vextir þess vegna.

Traust fólk, traust stjórnarfar, traustur samningsaðili, verði þér að góðu.

Til samninga reiðubúinn, aðeins raunhæfa.

Eg. 07.11.2010 jg

Það væri sanngjarnt að við á Íslandi vissum hvað stjórnvöld eru að gera.