Endurhanna bankana
Taka þarf saman hvað íslenska þjóðin hefur þurft að greiða, til að halda
þessu alþjóðlega bankakerfi
gangandi á Íslandi.
Það hefur sýnt sig að gallarnir á þessu kerfi, eru meiri en það
sem við viljum sætta okkur við.
Þegar þetta pókerspil bankanna er komið í ógöngur, þá heimtar þeir að þjóðirnar,
verði að greiða úr öllu saman, til
að þegnarnir geti keypt vörur og þjónustu áfram.
Síðan heimta þeir að eftir þessa lagfæringu skuldi þjóðirnar,
kostnaðinn við lagfæringuna til
bankakerfisins.
Alþjóða bankakerfið þarf að endurskipuleggja greiðslukerfið,
á milli einstaklinganna og
þjóðanna.
Ef bankarnir geta ekki tryggt sanngjarna dreifingu á vinnuafli, vörum og þjónustu,
á milli einstaklinga og þjóða, þá
er ekki annað til ráða en leggja þá niður.
Helsta verkefni bankanna er að hver einstaklingur, geti afhent vinnu handa sinna og huga,
til að framleiða vöru og þjónustu.
Fyrir þessa vinnu og þjónustu þarf greiðslu, til að einstaklingarnir,
geti keypt þessar vörur og
þjónustu.
Ef bankarnir geta ekki tengt saman einstaklingana, framleiðsluna,
neysluna og þjónustuna, er þá
eitthvert gagn að þeim?
Peningar eru tenglar eða rör, sem tengja á milli einstaklingana og framleiðslunnar,
neyslunnar og þjónustunnar.
Ekki er minnsta skynsemi í
að nýta ekki hvern hug og hönd.
Að læra, að vinna, að gera gagn, og fá greiðslu fyrir,
til að fá aðgang að framleiðslu og þjónustunni,
á að vera réttur og skylda,
þó með mýkt og skynsemi.
Egilsstaðir, 28.05.2010